Kolejna rozwój norm prawa małżeńskiego wprowadzana przez ojca świętego Franciszka poprzez list “Mitis Iudex Dominus Iesus” odnosząca się do przepisów Kodeksu Prawa Kanonicznego i “Mitis et misericors Iesus” odnoszące się do przepisów Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich, w dniu 8.09.15, jest wdrożenie „procesu przyśpieszonego”. Komplet zmian mają na celu w sposób relewantny skrócić bieg postepowania przed sądem biskupim. Komplet ma się zakończyć wydaniem orzeczenia docelowego w przedziale maksymalnie 45 dni, 30 podstawowych i w razie czego następnym 15 w przypadku pojawiąjących się zastrzeżeń. Zagadnienia kierowane do tego rodzaj sprawy to sprawy, w których nieważność jest niezbita, a fakty przekazane sądowi musza  tą nie zbitość potwierdzać, i w wysoce jasny sposób poświadczają tą nieważność. Strony musza solidarnie wnosić skargę powodową, a co za tym idzie wciągnąć się w niego. Zdolności w jakich umożliwiona jest tego rodzaj procesu są niewielkie. Prowadzącym proces jest biskup diecezjalny. To on rozpozna sprawę czy dana sprawa jest rozpatrywana poprzez proces skrócony, czy też  sprawy jest skierowana do zwyczajnego procesu o stwierdzanie nieważności małżeństwa kościelnego. Można nadmienić że kanoniści muszą wypierać się o pojawianiu się w związku z tymi nowymi przepisami rozwodu kościelnego, nie mamy tu do czynienia z rozwodem kościelnym, o czym szumnie  informują media.